Sandra van Riet
Experts zijn het erover eens dat een van oudste ambachten het mandenvlechten is, zelfs ouder dan het pottenbakken of weven. Schrijver George Wharton James zag begin 1900 hoe de Havasupai mensen een ondiep mandje aan de binnenkant bekleden met een mengsel van klei en zand. Dit werd gedaan om de mand te beschermen als er rauw voedsel met gloeiende kooltjes in ‘gekookt’ werd. Door verhitting werd het kleimengsel hard en kon het mandje aan de buitenkant verwijderd worden. Zo ontstond een gebakken pot. Bewoners in Nieuw Mexico en Arizona pasten deze methode al 5000 jaar v. Chr. toe. Bij opgravingen worden vaak resten aardewerk met sporen van vlechtwerk gevonden.
Nadat het pottenbakken los kwam te staan van het mandenvlechten, werden vlechtwerkindrukken nog wel vaak gebruikt als decoratie. Steeds vaker worden productieprocessen verknipt en zijn er steeds minder mensen die nog het hele proces beheersen. Genoeg redenen om een dialoog tussen deze twee ambachten te starten. Esmé Hofman en Sandra van Riet pakken de handschoen op!
Sandra van Riet
Sandra van Riet is keramist, ze onderzoekt altijd vorm en materiaal. Haar keramische objecten zijn vervaardigd uit zwarte klei. Voor de deklagen werkt ze met plantenas en mineralische oxiden. De werken vormen op het eerste gezicht een contrast met het werk van Esmé Hofman. Toch zijn er tal van parallellen te vinden en vullen de materialen elkaar op een wonderschone wijze aan.
Esmé Hofman
Meestervlechter Esmé Hofman was in 2017 een van de prijswinnaars van Hokuriku Kogei, een toonaangevende craftsaward in Japan. Tijdens HOW&WOW toont ze objecten uit haar Out Of The Comfort Zone (OOTCZ) serie. Deze objecten zijn onderdeel van een samenhangende serie ronde vormen zonder onmiddellijke gebruiksfunctie. Ze zijn te beschouwen als zelfstandige objecten in haar onderzoek naar lijnen, structuren en vormen.