Meet the Maker: Jop van Driel

‘Ik ben Jop van Driel, als je vraagt wat ik doe dan is dat best een moeilijke vraag. Ik maak trappen en sculpturen maar het verschil daartussen wordt steeds kleiner. Ik word meer en meer kunstenaar in plaats van ambachtsman. Wat het verschil is? Kunstenaars zijn voor mij de echte professionals, je moet écht iets kunnen. Als ambachtsman voel ik minder vrijheid, je staat in een hele lange traditie, ambachtsmensen zijn ook minder gericht op innovatie. Als kunstenaar voel ik meer ruimte om te creëren. Ik begon als krullenjongen in het bedrijf van mijn vader. Hij was een van de beste ambachtsmannen van Nederland. Van hem heb ik het vak van trappen maken geleerd. Als klein jochie wilde ik kunstenaar worden, ik hoorde mijn vader vaak vertellen over zijn samenwerking met architecten, die dachten na over vragen als wat is een mooie kast, wat is een mooie deur? Uit niets iets maken, dat wilde ik ook. Ik wilde scheppen, ik wilde naar de kunstacademie maar daar kon in mijn gezin helaas geen sprake van zijn. Na de LTS ben ik bij mijn vader gaan werken, hij heeft mij alles geleerd, in dat opzicht ben ik autodidact. Iemand vertelde mij toentertijd eens dat ik de beste in mijn vak moest worden en als ik dat zou zijn, ik de hele wereld rond zou reizen omdat ze mijn werk zouden willen hebben, en kijk wat ik doe, ik ben pas terug uit Italië waar ik een trap gemaakt heb voor de buurman van George Clooney.’

Wat maakt jouw vak zo leuk?
‘Het creëren van iets nieuws is mijn grote passie. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe vormen en mogelijkheden. Ik ben perfectionistisch, als ik iets doe moet het altijd héél goed worden. In het begin dacht ik dat iedereen er net zo over dacht maar dat is helaas niet zo, voor de meeste mensen is het gewoon werk. In de loop der jaren ben ik wel zakelijker geworden, zo’n opdracht als in Italië, vroeger zou ik denken wat een eer, het prikkelde mijn ambitie. Dat is nog steeds zo, maar nu wil ik er ook geld aan overhouden.’

Wie beschouw je als bron van inspiratie?
‘Mijn opdrachtgevers zijn vaak de beste in hun vakgebied, hun verhalen en ideeën brengen mij altijd op een nieuw spoor en motiveren mij enorm. Ik ben ook een van de beste in mijn vak. Ik kan goed dingen bedenken en uitvoeren maar eerlijk gezegd ben ik niet echt een goede ondernemer. Ik kom bij mensen van aanzien, die zelf hun bedrijf opgezet hebben, ze kunnen delegeren en houden hun focus. Deze wereld inspireert mij maar ik behandel hen net als ieder ander, dat wordt gewaardeerd. Veel van deze mensen hebben dat niet in hun omgeving. Zo is een eigenaar van een grote supermarktketen een van mijn meest opmerkelijke opdrachtgevers. Het is zo’n geweldige ondernemer en manager. Ik kom al heel lang op bouwplaatsen en altijd gaat er wel een keer iets fout; een muur verkeerd geplaatst, een vloer een centimeter te hoog etc. Hij heeft de bouw van zijn huis helemaal zelf gemanaged en er is hélémaal niets fout gegaan, zo bijzonder.’

Welk gebeurtenis veranderde je leven?
‘De film ‘Dances with wolves’ uit 1990 was voor mij de eyeopener om anders te kijken naar de manier waarop we omgaan met de aarde. In de film is het leven van de oorspronkelijke bewoners in evenwicht met de natuur, dan komt de witte man die het ontwricht. Ik ben er meer en meer achter gekomen dat de natuur de basis van alles is. De mens is daarin de grote verstoorder. Ik heb in mijn werk ethische dilemma’s want als je een boom kapt, dood je niet alleen de boom maar de hele biotoop, al het leven in de boom en in de grond. Zo wil ik absoluut geen ebbehout of ander tropisch hardhout meer gebruiken, ik gebruik alleen Europees hout van de 3% die jaarlijks gekapt wordt én herplant, maar ook daar ben ik sceptisch over. Aan de andere kant… hoe moet ik dan mijn trappen maken?
Hoe komen wij mensen bij het idee dat het weghalen van grondstoffen en het verplaatsen van materiaal geen effect heeft? We halen olie uit de grond maar misschien zit die olie daar met een reden. Wij putten de aarde uit. Wíj moeten ons aanpassen aan de natuur en geen roofbouw plegen zoals dat nu het geval is, we zijn te gast. De natuur is voor mij een onuitputtelijke bron van inspiratie, en ik verbaas mij hier iedere dag weer over.’

Wat zijn uitdagingen binnen jouw werk?
‘Ik moet altijd blijven vernieuwen ‘ondanks’ dat het een ambacht is. Kwaliteit en resultaat gaan voor alles. Dat is het doel! Maar om dat te bereiken moet ik ook innoveren en op de hoogte zijn van de nieuwste ontwikkelingen. Op dit moment maak ik een trap waarbij ik alles omdraai: hiervoor maakte ik van een traditionele klassieke trap een kunstwerk, nu maak ik van een kunstwerk een trap.’

Wat heeft Crafts Council Nederland voor je gedaan en wat kunnen we doen?
‘Crafts Council is voor mij een kwaliteitslabel en net als bijvoorbeeld de Michelangelo foundation ontzettend belangrijk voor de toekomst van de ambachtsman. Het is een soort aanbeveling. Ik denk wel dat er meer kan worden gedaan om dat onder de aandacht te brengen. Een keurmerk als ‘Hollandmade’ of ‘Dutchcraft’ zou goed zijn. In China, Korea, Rusland maar ook in Amerika zijn ze gek op de Europese traditie, de kwaliteit en de stijl, probeer dat te waarborgen!’

Hoe zie je de toekomst voor het maken?
‘Ik denk dat er altijd behoefte zal blijven aan kwaliteit, ik behoor daarin bij de top dus wat dat betreft maak ik me weinig zorgen. In het algemeen maak ik me wel zorgen, ik denk dat Corona virus niets is in vergelijking met de uitdagingen van de toekomst zoals klimaatverandering en overbevolking. We staan aan het prille begin van grote veranderingen. Kijk om je heen, het is zomer in april en er is droogte. Voor mijzelf als individu is er altijd wel werk, maar de natuur, die kan dit niet aan. Wij moeten bescheiden worden en de natuur gaan dienen. De natuur is groots en mooi. Kinderen zouden opgevoed moeten worden met respect voor alles wat ons omgeeft.’

Jop is er ook nog iets positiefs om af te sluiten?
‘Ja zeker; voor het eerst sinds heel lang ben ik weer echt gelukkig in de liefde!’

Meer zien van Jop? Bekijk zijn website en Instagram.

Meer Meet the Maker? Klik hier.