Meet the Maker: Christien Meindertsma
‘Ik ben Christien Meindertsma. Ik wil weten hoe een product tot stand komt, van het allereerste begin tot het eindproduct en hoe het zich verhoudt met de rest van de wereld. Ik wil bij wijze van spreken het naadje van de kous weten. Op de Design Academy werden we daar niet in opgeleid maar ik werd als het ware alle kanten opgeslingerd en zo uitgedaagd dat ik mijn eigen weg wel moést vinden. Voor mijn project ‘one sheep sweater’ gebruikte ik de wol van één schaap voor een trui. Het was een openbaring dat er veel meer bij komt kijken dan alleen wol, het is de hele productieketen en alle aspecten die daarmee te maken hebben. Daar ben ik op verder gegaan. Het is een manier van werken is die heel goed bij mij past.’
Wat maakt jouw vak zo leuk?
‘Ik vind het leuk dat ik elke dag zelf kan bedenken wat ik ga doen, en dat ik zoveel nieuwe mensen ontmoet, dat maakt het leven afwisselend, avontuurlijk en vol mogelijkheden. Aan de andere kant vind ik het soms wel eens moeilijk om de focus te houden want ik word vaak gevraagd voor dingen en ik vind een vraag al snel interessant, wat dat betreft ben ik een generalist. Ik krijg daarnaast de gelegenheid om dingen uit te proberen. Zoals met het programma ‘Voor de Vorm’ dat ik dat ik voor de NTR mag presenteren. Dat is echt een feest om te mogen doen, ik kom bij zoveel interessante mensen over de vloer. Afgelopen week gingen we voor een aflevering naar het Nederlands Openlucht Museum, Hans Piena, de conservator daar, weet zoveel te vertellen over zoiets eenvoudigs als een stoel. Ze hebben een stoel uit 1800 in de collectie die in verschillende tijden en in verschillende stijlen is opgeknapt, verbeterd en gerestaureerd. Je kan zien dat die stoel al die tijd gekoesterd is, prachtig om te zien. Het leuke van dat programma is dat we het met een team maken, ik ben maar een klein onderdeeltje. Dat ik niet de eindverantwoordelijkheid heb, is ook wel eens fijn.’
Waar ben je momenteel mee bezig?
‘Dat is bijna te veel om op te noemen. Ik werk vaak aan tien projecten tegelijkertijd. Ik wil alleen dingen doen met heel mijn hart, soms ben ik jaloers op mensen die één thema of techniek hebben en daar een heel leven aan wijden. Aan de andere kant ik ben misschien wel te vergelijken met een allrouder in het schaatsen, ik doe alle afstanden.’
Wie beschouw je als bron van inspiratie?
‘Bij elk project dat ik doe, ontmoet ik mensen die mij inspireren, en sommige blijven dan altijd bijzonder fijn om mee samen te werken. Ik werk bijvoorbeeld al heel lang samen met filmmaker Roel van Tour en fotograaf Matthijs Labadie, zij zijn zo goed en precies met licht. Ik hou van mensen met enthousiasme en diepe kennis zoals in de Forbo fabriek waar ik kon experimenteren met het hergebruik van linoleum. Het leukste is het wanneer ik denk dat ik iets weet maar het blijkt toch anders te zijn. Zo doe ik mee aan een project rond de Mayflower, gebaseerd op de boot waarmee in 1620 een aantal pelgrims naar Amerika voeren. Het gaat bij de andere ontwerpers veel over voorouders, oorspronkelijke bewoners en technieken uit die tijd. Ik dacht dat dat gedeelte niet over mij ging, tot iemand mij attent maakte op het feit dat bijna al mijn werk gaat over mijn roots; het landschap, schapen, varkens, vlas, hout. Daar had ik nog nooit op zo’n manier over nagedacht.’
Hoe zie je de toekomst voor het maken?
‘In mijn gezin heeft de Ipad de afgelopen tijd zijn intrede gedaan, dat heb ik lang een beetje tegen gehouden omdat ik gelezen heb dat als je klein bent je hersenen verbindingen maken die met een scherm niet mogelijk zijn. Schaap staat gelijk aan zacht, een steen is hard en koud, je moet kortom zelf ervaren; leren voelen, ruiken, zien en horen. Daarom ben ik ook buiten de stad gaan wonen, als kind ben ik ook buiten opgegroeid, het zelf dingen ontdekken is zo waardevol. Ik denk dat er altijd ruimte blijft voor maken, voor zelfgemaakt. Met voedsel is dat al langer gaande, boeren komen in het weekend naar de stad om hun groeten en fruit te verkopen. Ze hebben een afzetmarkt en mensen betalen een eerlijke prijs. Met andere producten is er is nog een lange weg te gaan. Zo kwam de kostprijs van mijn theedoeken van het verbouwde vlas uit op veertig euro, terwijl je daarvoor bij wijze van spreken bij de HEMA een hele uitzet kan kopen. Toen ik dat zag, voelde ik dat ik gefaald had want hoe kan dat? Hoe komt een prijs tot stand? Ik zag dat in Zwitserland handdoeken wel een stuk duurder mogen zijn. Ik vroeg aan een vriend uit Zwitserland hoe dat komt, dat mensen in Zwitserland wel zo veel voor een handdoek willen betalen? Hij zei dat hij daar echt geen idee van had omdat hij in zijn hele leven nog nooit een handdoek gekocht had. Tot nu toe deed hij het met de handdoeken van zijn oma omdat die nog steeds niet versleten waren. Kijk als je zo gaat denken, dat spullen een leven lang meegaan, dan is die prijs helemaal niet slecht, dan weet je dat je één keer investeert je er de rest van je leven mee doet. Net als die stoel in het Openluchtmuseum.’
En jouw positie (als maker) hierin?
‘Ik ben een echte maker. Ik heb wel projecten gedaan die aanzetten tot meer bewustwording maar dat is niet mijn eerste doel. Als ontwerper heb ik de taak om letterlijk idealen in een vorm te gieten. Vaak ben ik aan het pionieren, dingen die voor de hand liggen bevragen en uitzoeken. Tegelijkertijd is er de realiteit van een product dat zijn weg moet vinden naar de gebruiker. De financiële kant van een product is een heel ander verhaal, daarin ben ik als vormgever niet geschoold. Ik heb daarom ook zo’n waardering voor Thomas Eyck, hij is daar echt goed in, hij steekt zijn nek uit, hij gelooft in de vormgevers waar hij mee werkt. Stijn Roodnat van Labelbreed heeft ook heel veel voor mij betekend omdat hij de goede verbindingen tussen vormgever en industrie legde. Het was geweldig dat ik met ENKEV de vlasstoel kon maken. Ik had altijd al een grote wens om ooit een stoel te maken. Toch realiseerde ik me toen pas dat er zoveel kennis bij komt kijken om een stoel te maken, bij Ahrend hebben ze daar een heel team voor!’
Wat kan Crafts Council Nederland voor jou doen?
‘Het is supergoed dat makers beter vindbaar zijn. Natuurlijk is het belangrijk dat makers en ontwerpers elkaar leren kennen maar nog belangrijker is goed opdrachtgeverschap. Daar is wat mij betreft nog veel te weinig aandacht voor, een helder geformuleerde vraag of opdracht van waaruit je het gesprek kan starten, goede financiële afspraken, dat helpt je als ontwerper want je weet zoveel dingen níet.’
Meer zien van Christien? Bekijk haar website.
Meer Meet the Maker? Klik hier.